Lieve hemel, wat hadden die beesten een luide stem. Acute zuchtte opgelucht, omdat er niets bijzonders was geweest. Alleen een of ander maf schepsel dat herrie moest maken. Met die conclusie plantte Acute zich neer precies op de plek waar ze stond. De stenen onder haar voelde ietwat koud aan, maar het maakte haar niet uit.
Acute had zich verschuild in een steeg nadat een Loudred haar had laten schrikken. Ja. Dat was dat herrie-achtige beest. Hij riep ineens terwijl hij achter haar stond. Ze schrok zich lam, maar ze begon alweer wat rustiger te worden. Ondertussen zat Acute aan het uiteinde van de steeg, en was godzijdank de Loudred kwijtgeraakt.
Ietwat afwezig staarde Acute naar de mensen die voorbij liepen. Het scheen dat die mensen weleens pokémon vingen. Dat had Acute eens gehoord van Skitty die ze was tegengekomen. Mensen die pokémon vingen noemden zichzelf bijvoorbeeld Trainers.
Die Meowth en Aipom bij de Gym zijn zulke pokémon. Ze horen bij een mens, een trainer. Hm nee, bedacht Acute, volgens mij is dat ineens weer een Gym Leader of zo. Acute trok haar neus op. Wat moet een pokémon nou met een mens? En die zogenaamde 'pokébal'? Daar moest je dan in? Nee. Acute had daar geen trek in.
Over trek gesproken. Acute begon nu best honger te krijgen. Ze moest op zoek naar een verdwaalde Berry of zo. Mensen waren slordig en lieten weleens dingen vallen.

{haha--- inspiloosheid xd}

Sylea loopt kalm rond. Ze draagt Lilith op der schouder, en lacht af en toe. Plots bots een jongen tegen Sylea aan. Lilith valt van der schouder af en rolt over de grond. ''Ben je blind ofzo?!'' roept Sylea tegen de jongen. De jonge lacht droog en loopt door. ''Ugh ik haat zulke mensen...'' zegt Sylea zuchtend. ''Naja Lilith geluk'' Sylea stopt met praten en merkt dat ze Lilith niet kan vinden. Lilith rolde in de steegje waara Acute zit en staart Acute bang aan. Sylea loopt zuchtend rond. ''Waar zit ze toch'' denkt Sylea somber. Opeens zit Sylea een spoor van Lilith en volgt die. Uiteindelijk vind Sylea de steegje waar de Eevee en Lilith zitten. ''Waar ben je Lilith..?''

Waarschuwing van Matsuba: Ik heb eerde rook al een post vna je verbeterd en gezegd dat je het op DIE manier moet doen, houd asjebliefd op de regels te breken.

Van een afstand zag Acute haar al aan komen lopen. Echter, zij als observerende pokémon (die ook nog eens honger had) schonk weinig aandacht aan Sylea. Ze was een van de zoveel andere mensen die voorbij liep aan haar.
Acute was er niet echt bij. Pas toen de Petilil voorbij rolde, kwam de Eevee weer op deze planeet.
"Hum?" vroeg ze zich hardop af. Natuurlijk kwam er voor een menselijk oor alleen 'Eev' uit, maar voor Pokémon was Acute wel verstaanbaar.
De Petilil stopte met rollen pal voor Acute's neus. Deze knipperde wat loom met haar ogen. Ze zag het wezentje voor haar wat bang aankijken. In haar ooghoeken zag Acute een mens aankomen. Zou de Petilil bij haar horen? Pah, het is zo'n Pokémon van een trainer. Maar wacht... mensen hebben vaak voedsel bij.
"Hoi," zei Acute simpelweg tegen de Petilil, ronduit brutaal, "ik heb honger. Heb jij eten?"

Lilith kijkt dan wat normaler naar de Eevee. ''Mijn beste vriend heeft wel wat eten'' Lilith wijst naar Sylea die nog naar Lilith zoekt. ''Ze is erg lief, ik ben de enigste Pokémon van haar''. Sylea kijkt rond in het donker en hoort de Eevee praten tegen Lilith. ''Hmmm dus Lilith heeft al een vriendje. Ik vraag me af waar ze zitten'' Zei Sylea zachtjes. Lilith praat verder tegen de Eevee. ''Ze houd me niet eens in een pokebal! Ik gok dat ze je wel wat te eten geeft!'' Lilith springt op en neer met een glimlach. ''Wie ben je eigelijk?''.
''Waar zitten jullie toch.. Laat me niet zo alleen'' Moppert Sylea zachtjes.
''Als je wilt kan ik wel zorgen dat ze ons vind?'' Zei Lilith zachtjes

"Jouw beste vriend huh?" Acute bolde even haar wangen, puur uit frustratie. Een pokémon die een mens 'haar beste vriend' noemt. Goedgoed, zei ze tegen haarzelf, niet te snel conclusies trekken. Acute weet wel mensen die aardig zijn. Zoals het mens van de groenteboer die altijd wat soep voor Acute buiten zet 's avonds.
Toen de Petilil zei dat ze niet in een pokébal werd gehouden, vergrootte de ogen van Acute zich. "Echt waar?"
De Petilil vroeg wie ze was. Ze keek haar even aan. "Ik ben Acute. Acute de Eevee. Aangenaam. En jij bent?"
Acute hoorde wat gemompel en zag Petilil's mens dichterbij komen. Er werd haar gevraagd of zij hen mocht vinden. Even twijfelde Acute wat ze moest antwoorden.
"Wel, als ze eten heeft dan vind ik het denk ik wel goed."

''Ja mijn beste vriend~!'' Lilith klinkt vrolijk. Lilith kijkt naar wat ze doet en lacht erdoor zachtjes, en kijkt dan rond in het donker, af vragent of Sylea hun al vind. Lilith luistert dan weer naar wat de eevee zegt. ''Echt waar!~ ze is ZO aardig''. Lilith kijkt de eevee terug aan. ''Aangenaam Acute. Ik ben Lilith. Lilith de Petilil, we kunnen vast goede vrienden worden~!'' Sylea zegt dan zachtjes ''Ogh.. dit is echt niet meer leuk... Lilith kom nou..''. Ondertussen is Lilith blij dat Acute het goed vind dat Sylea hun mag vinden. ''Blijf gewoon achter me lopen, dan vind ze ons wel.'' Lilith loopt weg naar Sylea toe en springt omhoog in der armen wanneer ze Sylea ziet. ''Och schat daar ben je~!. Waar ben je toch geweest? je bent vies.'' Sylea maakt de wang van Lilith zachtjes schoon waarop Lilith lacht. ''Je hebt vast honger?'' Sylea merkt de Eevee nog niet, en gaat zitten met der tas op der schoot. Sylea opent de tas en pakt wat Berry's eruit.

Acute dribbelde achter Lilith aan. Ergens was Lilith haar te vrolijk, maar aan de andere kant van Acute dit absoluut niet erg. Ja. Wat de Petilil had gezegd is waar, ze konden vast goede vrienden worden.
Acute zorgde ervoor dat ze nog even uit het zicht bleef van Lilith's mens. Het was een meisje. Een aardig uitziend meisje met rood haar en rode ogen, en die erg opgelucht leek toen ze haar Petilil weer in haar armen kon sluiten. Toen ze haar tas opende en de Berry's eruit pakte, stak Acute haar oren regelrecht de lucht in.
Berry's!
Voorzichtig hupte Acute wat naar voren en kwam voor het meisje staan. Geduldig ging ze zitten en zetten grote ogen op. Bedelen. Het was een truukje die Skitty aan haar geleerd heeft; door mensen lief aan te kijken kreeg je vaak wel wat lekkers.

Sylea geeft Lilith rustig een berry. Lillith eet het op met ogen gesloten.
Lilith vraagt zich af waar de Eevee is en kijkt even rond.
''Is er iets?'' Vraagt Sylea aan Lilith.
Lilith ziet dan Acute naar voren gaan voor de berry.
Lilith springt naar Acute en zorgt dat Sylea de eevee ziet.
Sylea krijgt grote ogen wanneer ze de eevee ziet, die ook nog eens schattig kijkt
''Oh wat ben jij lief~!'' Sylea hurkt neer en pakt een berry
Lilith is blij wanneer ze ziet wat er gebeurt.
Sylea loopt gehurkt naar de eevee toe maar houd genoeg afstand.
Ze gaat met de hand waar de berry in zit naar Eevee toe
''Eet maar, het is lekker. vraag maar aan Lilith'' Sylea kijkt lief naar de eevee

Acute verbrak haar blik niet van de Berry's in de hand van het meisje, ook niet toen Lilith rond haar heen stond te springen. Ze zette haar ogen nog net ietsjes groter en liever op, en legde haar oren in haar nek om zo schattig mogelijk te kijken.
De mens zei iets, iets wat Acute niet helemaal begreep behalve dat het positief was, en Acute stak haar oren als reactie in de lucht. "Eev?" piepte ze zachtjes.
Het meisje hurkte. Bij deze handeling trok Acute even een pootje op, alsof ze op het punt stond om te draaien, maar ze wachtte af.
Toen stak het meisje haar hand uit. In haar hand lag een Berry. Acute stak haar hoofd ietwat naar voren, om te kijken wat het was.
"Lilith?" vroeg Acute zachtjes, "dit is een Berry. Toch? Is-ie lekker? Ik hou van zoet."

Sylea smelt wanneer de eevee haar oren plat doet. ''Wat ben jij ZO lief''.
Op het moment dat de eevee om wilt draaien kijkt Sylea erg somber, maar wanneer haar hoofd naar voren gaat, kijkt Sylea al blij.
''Het is heel lekker zoet~! Eet maar Acute!'' Lilith knikt naar acute tijdens het praten.
Sylea mompelt zachtjes wat. ''Ik geloof dat jullie vriendjes zijn.''
Dan wacht ze totdat de eevee uit der hand uit


[SORRY ik moest naar het ziekenhuis e_e]

[Geeft niet joh. Ik was zelf ook weg.]

"Het is zoet?" herhaalde Acute nog een keertje om het tot haar goed te laten doordringen. Ze wierp een korte blik op Lilith. Toen snuffelde ze een keertje aan de Berry, keurde het eventjes en waagde het erop.
Acute nam de Berry zo voorzichtig mogelijk uit de hand van het meisje. Toen ze inderdaad de zoete smaak in haar mond proefde, ging haar staart enthousiast heen en weer.
Ja! Hij was echt zoet! En lekker!
Acute was meteen weer in haar hum. "Eev!" klonk ze, om haar blijdschap aan te kunnen tonen, en ze drukte haar neus in de hand van het meisje.

Sylea glimlacht oor tot oor wanneer ze merkt dat de eevee de berry op eet.
Haar ogen glimmen uit blijheid.
Lilith glimlacht dan ook blij en rent heen en weer. ''Het is zoet ja'' zegt Lilith blij.
Wanneer Sylea de eevee, Eev! horen zeggen, lacht Sylea zachtjes.
Sylea gaat zachtjes met haar andere hand naar de Eevee toe, wanneer de eevee haar neus in de hand van haar drukt.
Sylea begint zachtjes over der rug te aaien, met een glimlach.
''Je bent zo zacht'' zei Sylea zachtjes ''Wil je nog een berry?''

Toen Lilith enthousiast lang haar stond te springen, keek Acute haar met glinsterogen aan. Acute kroelde tegen de hand van het meisje aan, die haar rug aaiden. Ze stak haar oren opnieuw in de lucht toen ze het woord Berry hoorden.
Nog een berry? Natuurlijk luste ze dat. Acute had nog wel meer trek. Acute keek het meisje met nieuwe glinsterogen aan en ging opnieuw zitten.
Ze stak zwaaiend een bedelend pootje uit. "Eev!" zei ze opnieuw. Ja. Dit meisje vond ze wel erg aardig.
"Hé Lilith. Jij reist met haar toch?" vroeg ze schuin aan de Petilil, puur uit nieuwsgierigheid.

Sylea glimlacht dan weer oor tot oor wanneer ze de ogen van de eevee ziet.
Toen hield Sylea haar hand weg en pakte ze een andere berry.
Ze houd de berry voor de Eevee wanneer de eevee ''Eev!'' zei, een de pootje in de lucht deed.
Ze houd dan de berry weer naar voren toe, dus naar de eevee.
''Ja, ze verzorgt me ERG goed~!'' zei Lilith hyper, terwijl ze nog rondspringt.
''En zo te zien vind ze je ERG aardig''.
Sylea wacht geduldig tot ze de berry opeet

Acute drukte eerst haar neus tegen de vingers van het meisje. "Ze is jouw trainer toch?" vroeg ze aan Lilith, maar ze keek de Petilil niet aan. Ze bleef het meisje aankijken, die een nieuwe Berry tevoorschijn haalde.
Dankbaar at Acute die op en likte de vingers van het meisje een beetje af. Ze zat ondertussen wel vol.
"Eevee!" riep Acute naar het meisje. Ze zwaaide vrolijk met haar staart heen en weer. Deze schoof al het zand op de stenen weg, terwijl ze zat. Acute stak opnieuw haar pootje omhoog, deze keer twee, om nog meer indruk te maken op het meisje.
"Hoe heet je trainer?" vroeg ze schuin aan Lilith.

[Lol de teksten worden steeds kleiner XD]

''Ja'' zegt Lilith kort terwijl ze naar Acute kijkt.
Wanneer de Eevee de Berry op eet glimmen de ogen van Sylea uit blijheid.
Ze laat dan de Eevee haar vingers aflikken en giegelt erdoor zachtjes.
''Wat heb jij een sterke staart'' zegt Sylea dromerig.
Lilith zit dan onder het zand door Acute, maar lacht erdoor.
Sylea let niet op en kijkt naar de Eevee die op 2 poten staat/zit.
''Wat knap van je~!'' zegt ze klappend.
''Ze heet Sylea, ik heet Lilith trouwens'' zei Lilith terwijl ze de zand van zich af hield

[lol je hebt gelijk xd]

Acute kreeg pas door dat ze Lilith onder zat te vegen toen ze de Petilil hoorden lachen. "Wah, sorry," excuseerde ze haarzelf, maar ze kon er zelf ook wel de lol van in zien.
Het meisje klapte toen Acute haar kunstje deed. Acute staart ging iets harder heen en weer (compleet vergeten dar Lilith zo nog meer zand over haar heen kreeg), zo trots was ze. Ze zette haar voorpoten weer neer en stond op. Gelukkig voor Lilith, want zo raakte haar staart de grond niet meer en kon ze niet meer met zand zwaaien.
"Ze heet Sylea?" herhaalde Acute, "dat is een mooie naam. Ik ben Acute," herhaalde ze haar naam weer. Ze had het enkele minuten al eerder gezegd, maar dat gaf niet. "Jullie reizen dus, hé? Gaan jullie ook naar gyms? Ik weet dat in deze stad een gym zit. Zijn jullie daarom hier?"

Lilith Mompelt dat het niet erg is, en blijft nog door lachen.
Wanneer de Acute weer der staat bewoog, schoot ze weg voor de zand.
Sylea kijkt de Eevee aan, en aait der wangen wanneer ze opstond, en Lilith is blij dat ze niet meer zo met der staart beweegt op het zand.
''Ja, zo heet ze.'' Lilith glimlacht. ''Weet ik~! en ik weet ook je naam al, maar ik heet Lilith voordat je het vergeet, maar dat doe je niet toch? Nee toch?''
Sylea blijft de Eevee door aaien met een glimlach.
''Ja wij reizen, en soms rusten we.. en dan reizen we weer.. en dan krijg ik te eten.. en ik geloof dat wij ook naar gyms gaan ja, dit word dan de eerste van ons'' Zegt Lilith bestwel drukt

Kan je vanaf nu asjebliefd mijn regels volgen?
* Posten in verleden tijd dus niet meer 'Sylea kijkt de eevee aan' maar 'Sylea KEEK de eevee aan'
* Niet steeds iemands naam zeggen maar soms ook hij/zij (dit doe je nu trouwens wel beter)

Sorry Q_Q

Acute streek met haar gezicht langs Sylea's vingers. "Ik zal je naam niet vergeten hoor. Jouw naam is namelijk ook heel mooi. Past bij je." Ze hoorde Lilith druk antwoord geven en grinnikte.
"Deze gym is de eerste voor vele trainers. Het is ook wel een gemakkelijke om te doen, dan," zei Acute terwijl Sylea haar wang streelde, "maar jullie zullen hulp nodig moeten hebben. De gymmens heeft twee Normal Pokémon, een Aipom en een Meowth. Je kunt niet zomaar twee Pokémon aan."
Acute hield haar hoofd schuin. "Maar jullie zijn natuurlijk profs. Ze is wel een trainer. En jij hoort bij die trainer. Ik weet zeker dat jullie kunnen winnen," voegde ze enthousiast erbij toe.

Sylea hield haar hoofd scheef wanneer ze de Eevee en haar Pokemon hoorde praten.
''Ik vraag me af wat ze zeggen.. hmm'' zei ze zachtjes terwijl ze nog de eevee door aaide.
Lilith luisterde naar haar en knikte af en toe.
''Twee Normale Pokémon.. Dat lijkt me moeilijk'' Ze hield der hoofd scheef. ''En hulp zullen we nodig hebben ja..''
Lilith trok haar rug recht.
''Ik weet dat we kunnen winnen, en Sylea is erg goed hoor! Maar ik ben bang dat ik niet Twee pokemons aankan.'' zei ze somber.




Oke ik hoop dat ik me nu aan de regels heb gehouden?

Nu is het perfec,t bedankt voor de moeite! =)

Acute kroelde nog steeds tegen Sylea aan.
"Natuurlijk kun je dat wel," probeerde ze Lilith te overtuigen. Maar de kleine Petilil keek ietwat wanhopig, en Acute wist even niet precies wat te doen.
Er schoot haar iets te binnen. Maar datgene wat ze nu ging aanbieden, had ze nog nóóit eerder gedaan. 'tuurlijk Had ze wel eens gevochten. Maar ze had daarmee nog nooit gedaan met wat ze nu ging doen.
"Enneh..." begon Acute ietwat vertwijfeld, "wat als ik nou eens meehelp? Voor deze ene keer, misschien?"

Sylea bleef de Eevee nog aaien, met nog steeds dezelfde glimlach.
Lilith rende in paniek rond ''Nee dat kunnen we niet! We gaan falen!''
Sylea keek haar gek aan, en snapt niet waarom ze zo gek doet/deed*
''Ik geloof dat Lilith Hyper is..'' Zei ze zachtjes met een klein lachje.
Lilith stopte met rennen wanneer ze de Eevee weer hoorde praten.
''Ja dat is een goed idee, Je kan ons GOED helpen!'' Zei ze druk. ''En sylea zou het vast ook goed vinden''








* Ik weet niet, of dat ook in verleden tijd moet of normaal, dus daarom die / ertussen.

Na Lilith's woorden ("we gaan falen!") keek Acute Sylea even vragend aan, alsof ze wilde zeggen; "puh, is zij altijd zo?"
Ze hoorde Sylea's woorden en begrijp ze wonderbaarlijk genoeg. Acute was niet erg goed in het begrijpen van mensentaal, maar deze woorden leek ze te kunnen verstaan. Ze knikte een beetje dwaas als antwoord op Sylea's opmerking.
Acute hoorde Lilith opnieuw praten. "Denk je?" vroeg ze zich af nadat Lilith haar laatste opmerking had gegeven. "Zal ik maar gewoon helpen dan? Wanneer gaan we?"

Sylea keek in de ogen van haar, en vond dat ze een blik had in der ogen, alsof ze wat wou zeggen.
Toen ze dwaas knikte op de opmerking ( ''Ik geloof dat Lilith Hyper is..'' ), keek Sylea verbaast op. Verstond de Eevee haar nou echt?
Lilith sprong op en neer. ''Ik weet het wel zeker!'' ze viel bijna, maar alsnog bleef ze door praten. ''Het helpen zou goed zijn! Ik weet nog niet wanneer we gaan.''
Sylea dacht nog na over de Eevee. Eigelijk wou ze de Eevee in haar team hebben - niet wetende waar de eevee en petilil over zaten te praten - Maar ze was bang dat ze de eevee weg waagt wanneer ze der pokebal pakt.

"Goedgoed," probeerde Acute de Petilil rustiger te krijgen, "ik ga al mee."
Acute dacht diep na. Maar als ze meeging, in het team ging, dan hoorde ze bij de mens, niet? Dan zou ze thuis achter moeten laten.
Maar was het ergens niet ook hartstikke gaaf? Ze zou gaan reizen! Avonturen beleven!
Maar ze moest wel een Pokébal in.
Maar ze zou avonturen beleven!
Acute zat in een dilemma. Toen zuchtte ze. Ze keek een keer op naar Sylea en wachtte wat het meisje zou doen. Als deze een Pokébal zou pakken, en als ze Acute in haar team wilde hebben, dan zou Acute voor haar kiezen. Anders bleef ze hier.