Miki zuchtte. Ze was er eindelijk, om dan te bedenken dat ze nog maar ik heb begin van hara reis was. Tododile was nog lang niet moe, Miki ook niet. Het bos zag er gewoon zo vermoeiend uit. Af en toe hoorde ze hier en daar iets ritselen, wat soms de Gastly van Mastuba was. Miki wist echt niet wat haar hier te wachten stond, of wie ze hier tegen zou komen.


[het is idd heel kort maar dat komt omdat ik slecht ben in openings toppics]

Blade was samen met Rain langzaam al bellend van de twee meisjes weggelopen, zonder het zelf al te goed te merken. toen hij het gesprek afsloot, keek hij langzaam om zich heen. Damn, hij was gewoon hardstikke verdwaald!
Paniekerig keek hij in het rond, als hij nou maar gewoon een wegzwijzer kon vinden, of het meertje, dan wist hij waar hij was. maar beide dingen waren aan zijn zicht onttrokken.
ook Rain keek onrustig rond. hij wist dus ook niet waar ze waren.
Blade zuchte en ging koppig een kant op.

Miki hoorde iemand dichterbij komen maar negeerde het compleet.Pas nadat ze een rode vlek door het bos zag bewegen stodn ze stil. Miki had nu niet bepaald het beste zicht, En een bril had ze niet. Ze kon niet goed ver kijken en het was dus wel degelijk een... Rode vlek voor haar. Met haar elleboog porde ze Matsuba in zijn zij. "Ehm, Matsuba, zag jij ook wat?" Vroeg ze aarzelend. Ponyo verstijfde als een standbeeld. Hij rook een andere Ponyo die niet ver weg was. Zelfs Miki herkende de snelle zware plat voetjes van een Tododile en het lichte geluidje dat ze maakte bij een stap. "Ha... Hallo?" vroeg ze.

Blade schrok, had hij het zich nou verbeeld of hoorde hij een mensen stem. snel liep hij in de richting vanwaar de stem kwam.
Rain duwde eveneens zijn neus de lucht in, alsof hij een bekende geur rook. een beetje onrustig keek hij zijn trainer aan. "toto!" brulde hij, alsof hij wou zeggen "hier zijn we, en jullie?"
een beetje uit zijn element gebracht keek Blade rond, ineens zag hij een blonde jongen in het paars, vergezelt een bruinharig meisje in het roze. Gehaast liep hij erheen, niet lettend op de laaghangende takken en uitgroeiende wortels. toen hij bijna bij ze was, bracht hij zijn hand omhoog, maar voor hij hallo kon roepen, bleef zijn voet haken waardoor hij viel en er alleen een geschrokken "Ha-" uitkwam.
Rain keek naar zijn trainer, die languit voor hem lag, haalde zijn armen iets de lucht in in een poging om zijn schouders op te halen, en liep pontificaal over hem heen het pad op, vlak voor de twee mensen.

Toen Miki de rode vlek dichterbij zag komen die dan wel degelijk een mens werd, was ze erg opgelucht. Ze zelf een beetje blij. Ze lachte en wachtte geduldig tot hij bij haar was. Vreemd genoeg toen Miki haar ogen opende, Was de jongen van hoogte veranderd. Nogal gedaald eigenlijk.
"Ehm, Ja." Zei ze half lachend half bezorgd. Ponyo keek met een ijzer sterke blik naar de Tododile. "Toooo" Kwam er uit de scherpe bek. "Gaat het?" vroeg miki.

Rustig stond Blade op en slaakte een zucht. "Tuurlijk gaat het!" herstelde hij zich snel, "ik ben alleen verdwaald" vervolgde hij terwijl hij zijn blik over beide mensen en daarna over de totodile, die al alle aandacht van Rain had getrokken, liet gaan. Rain leek een beetje uit zijn doen, wat logisch was voor een pokemon die ondanks zichzelf, nog nooit een andere Totodile had gezien. zodra de blikken van hem en de Totodile kruisde, sprong Rain vlak voor de totodile, zijn borst vooruitstekend, en zijn blik gefocust op de andere totodile, alsof hij wou zeggen: "pas maar op!"
deze actie veroorzaakte een vrolijk lachje bij Blade en nadat hij tegen zijn pokemon had gezegt dat als deze zich zo bleef aanstellen hij terug in zijn pokebal ging keek hij naar de twee personen voor hem. "Ik ben Blade" vervolgde hij, "weten jullie misschien waar Lume Town is?

Ik ben in de tuin aan het werk! xDDDDDD

De spanning die hier voorheen lag, was voledig verdwenen. Door de onhandige actie van 'Blade" was het ijs ook meteen gebroken. "Lume Town is verderop, Ik ga er ook net heen." Je kan wel even met ons meereizen denk ik." Zei ze terwijl ze twijfelachtig naar Matsuba keek. Hij was de laatste tijd redelijk stil geweest.
"Ik ben Miki, en dit is Matsuba, hij wijst mij even de weg." Miki stak haar hand uit al gebaar van een vriendelijke kennismaking. Ponyo keek naar zijn trainer, en stak toen ook vriendelijk zijn pootje uit naar de andere Tododile. Hij lachte vriendelijk.

De jongen en zijn gastly waren de rest van de weg gewoon zwijgend achter het meisje aangelopen, soms ook voor haar of naast haar om de weg te wijzen, maar veel zeiden ze niet. Soms zei Matsuba wel iets tegen Hunter, maar erg veel leek hij op het moment niet te zeggen te hebben. Matsuba was een jongen die niet praatte als hij het gevoel had dat dit niet nodig was. Hij fronste even toen hij een jongen zag vallen, maar voor hij deze kon helpen was hij zelf al opgestaan en begon hij een gesprek met Miki aan te knopen. De jongen heette dus Blade. 'Je kan wel even met ons meereizen denk ik.' bij dat voorstel keek Miki even twijfelachtig zijn kant uit, hij knikte met een glimlach als teken dat hij het wel goed vond. Matsuba was niet gewend aan veel mensen om zich heen, maar twee vielen nog wel mee. De gastly zweefde even vlak voor Blade langs, maar bleef uiteindelijk vlak boven Matsuba's hoofd hangen. Met een scherpe blik richting Miki, waarvan Matsuba meteen begreep waarom het was. Om zijn gastly te laten schrikken hief hij beide handen en begon daar mee wat richting de pokémon te tikken zodat deze al snel verdween en weer voor zijn trainer verscheen. "Dit is Hunter." stelde hij zijn pokémon met een zucht voor, hetgene wat Miki vergeten had te doen "Let maar niet op hem, hij heeft grootheidswaanzin." de gastly keek hem even beledigd aan en draaide zijn zicht daarna de andere kant op, god, Matsuba wist zeker dat als het ding armen had dat hij die dan over elkaar had geslagen.

zachjes grinnikte blade, toen hij de Ghastly, die waarschijnlijk Hunter heette, verontwaardigd zag kijke. "Aangenaam." zei hij tegen de blonde jongen, die Matsuba heette. "ik weet niet of je het mee hebt gekregen, maar ik ben Blade.
Terwijl blade zich zoals altijd, een beetje onhandig voorstelde, begon hij een beetje tegen de andere totodile aan te duwen, puur uit speelsheid en nieuwschierigheid.

Ponyo keek kwaad en zette een paar stapjes achteruit. "Zeg je trainer maar dat niemand ongestraft aan Ponyo's buikje komt!" Zei hij tegen de andere Tododile, en hij leek het te menen.
Miki grinnikte en deed het teken naar Ponyo en de Hunter dat ze weer verder gingen. Ponyo stapte ver weg van de Tododile en liep vervolgens naast zijn baasje. "Toooo.." Mompelde hij.
Miki's buik rammelde, ze wou duidelijk wat eten. dit werkte ook op haar humeur af.

Blade zuchte en wees een kant op. "dus als ik daarheen ga, kom ik in lume town?" vroeg hij, waarna hij weer naar de twee mensen keek. "echt zeker weten?"
Rain keek naar ponyo, terwijl hij een beetje schuldbewust keek. "sorry, het spijt ons... hij zal t niet weer doen!" hij keek naar zijn trainer, die net zijn pokebal uit zijn zak haalde en hem erin liet terugkeren, waar hij langzaam in dommelde.
"Nogmaals bedankt." zei Blade waarna hij in richting van Lume Town rende.