Chie's hart klopte in haar keel. Ze wist niet helemaal meer wat te doen. Haar handen, die opgekruld tegen Blade's borstkas lagen, omklemden Ryo's bril stevig.
"Ik..." begon ze onzeker, "ga met jou mee. Ja." Dit laatste leek er meer bevestigend uit te komen om haarzelf te overtuigen. "Dat wilt Ryo."
Ze wist dat de jongen alleen maar verdwenen was omdat hij wilde dat ze bij Blade bleef. Waarom hij dat wilde, dat wist ze maar niet helemaal zeker. Ryo had evengoed haar aandacht nodig. Ryo heeft op een egoïstische wijze een keuze voor haar gemaakt, dat Chie maar met Blade mee moest gaan, maar ze kon het hem moeilijk kwalijk nemen. Hoewel ze hem toch flink de waarheid ging zeggen als ze hem weer tegen zou komen.
Als.
Chie zuchtte diep en moeizaam. "Hij wil dat ik met je mee ga, Blade, anders was hij niet zomaar vertrokken. Ik kan niets anders dat dit te accepteren," ze sprak de volwassen woorden wat onvast uit, "hij wilt vast niet dat ik hem nu achterna ga. Ik..." verder ging Chie niet. Ja, haar zorgen voor hem knepen haar keel dicht, maar ze moest het nu laten gaan. Ze kon niet anders. Die keuze had Ryo al voor haar gemaakt.

rustig keek Blade haar aan, zijn ogen gevuld met bezorgdheid. wat moest hij nu, hij was nog nooit in zo'n situatie geweest.
toen ze zij dat dat ze bij hem bleef keek hij haar aan, terwijl een deel van de bezorgtheid verdween.
"als jij dat wil... zullen we dan gaan?" het kwam er aarzelend uit, misschien zelfs bot, maar hij bedoelde het erg goed. hij wou haar weghalen van deze plek, die schijnbaar te veel emoties voor beiden van hunzelf op lieten wellen.
hij pakte Rain zijn pokebal, en liet de totodile terugkeren. daarna keek hij naar chie, die hij langzaam los liet, en keek haar aan met een geruststellende glimlach waarbij hij zijn hand naar haar uitstrekte.
"zullen we?"

Chie knikte loom. "Ja. Laten we gauw gaan." Ze pakte Blade's hand vast, wachtend tot hij de leiding nam, omdat ze niet wist welke kant ze opmoesten.
Miharu zat netjes in haar pokébal. Maar goed ook. Wat als ze in deze regen had moeten rondlopen? Chie rilde lichtjes, van zowel de zorgen van Ryo, de gedachten van Miharu in de regen en haar koude, doorweekte kleding die op haar ijskoude huid drukte.
Ze kneep lichtjes in Blade's hand.

Blade nam haar hand in de zijne,waarna hij door het kneepje deze steviger vasthield. Hij liep in richting van het bos, waarbij hij over een ongebruikt, overdekt pad liep, dat goed overdekt was zodat ze geen last meer hadden van de regen.
"wie was hij eigelijk?" vroeg hij, doelend op Ryo. "en kan je de man beschrijven die jullie aanviel?"
toen ze op het pad verschenen, liet hij Rain uit zijn pokebal komen, die onder een vrolijke toto even zijn hand als een groet opstak en een beetje in de plassen ging rennen.
ineens realiseerde Blade zich iets. "zeg Chie..." begon hij, waarna hij zich bedacht dat dit misschien niet het juiste moment was, waarop hij haar glimlachend aankeek.
"nee er is niets, laat maar." hij pakte haar hand wat steviger vast en vreef over de rug van haar hand, waarna hij met flinke tred het bos inliep.
-zullen we dit voorzetten in medio forest?-