Nu was hij er helemaal klaar voor. Hij zou de échte wereld ingaan. Op naar vele avonturen die niet op zich zouden laten wachten. "Wat vind jij, mudkip?" Levy gooide een pokéball in de lucht. Het was de pokéball van mudkip. "Laten we beiden onze eerste stap in de nieuwe wereld zetten!" Zei hij smilend. Mudkip knikte blij. Beiden zetten hun stap in Medio Forest. "Hoe voelt dat?!" Riep levy. En meteen kwam er een pokémon uit de bosjes. "Ons eerste..gevecht!" zei hij, terwijl hij met volle vertrouwen naar mudkip keek. "Mudkip, TACKLE!!" Riep hij hard. De pokémon bleek een caterpie te zijn. Caterpie werd volop geraakt en keek boos naar de mudkip. Zonder enige kans om aan te vallen riep Levy naar mudkip voor nog een tackle. "Maak hem af!" Riep hij hard. Mudkip rende meteen op de caterpie af, en tackelde hem. Caterpie lag uitgeschakeld op de grond. "Goed gedaan, mudkip!" Zei Levy blij.

Langzaam gleed Kenpa’s blik rond. Terwijl hij de in de weg hangende takken voor zich afhakte met de messen aan de uiteinden van zijn armen, probeerde hij niet te struikelen over de takken die hierdoor op de grond waren gevallen, om nog niet te spreken over de doornen die krassen maakten in zijn benen. Hij had niets tegen dichtbegroeide gebieden, in tegendeel. Alleen kon je ook té dichtbegroeid hebben. Dit was gewoon niet te doen. Stapje voor stapje baande hij zich een weg naar een gedeelte waar minder struiken groeiden. Beter. Een onbekend geschreeuw zorgde er voor dat hij stil bleef staan. Terwijl hij het geschreeuw herkende als dat van een mens, irriteerde hij zich er aan dat hij niet kon bepalen wat de betekenis er van was. Zonder er echt bij na te denken, wandelde hij in de richting waar het geschreeuw vandaan was gekomen, om nog net te kunnen zien hoe een Mudkip een Caterpie uitschakelde met een Tackle aanval. Opnieuw kwamen er geluiden uit de mond van het mens die hij niet wist te plaatsen. Zijn blik bleef rusten op de Mudkip, terwijl hij zijn volgende stap bedacht. Hij hoefde niet per se in actie komen, of wel? Het mens zou hem in ieder geval niet moeten kunnen zien, als je naging dat hij zich verschool achter een groepje struiken. De Mudkip echter… Hij richtte zijn blik op de pokémon, terwijl hij probeerde uit te vogelen wat zijn volgende actie zou zijn.

"Zullen we verder gaan..trainen?" Zei Levy tegen mudkip. Mudkip besteedde geen aandacht aan die vraag, en keek naar de struiken. Door de struiken heen zag je wat blinken. Alleen mudkip zag dit, raar genoeg. "Wat is er, mudkip?" Vol spanning keek Levy naar de struiken. "Zit daar een pokémon in? :3" Vroeg hij aan mudkip. Mudkip wist het niet en sloop naar de struiken toe. Zou de pokémon hem in de gaten hebben, of wat het ook was? "Mudkip..je weet maar nooit wat er in zit.." Levy holde hem achterna en stopte bij mudkip, die ook was gestopt. "Misschien moeten we het maa-" Voordat Levy zijn zin af kon maken begon mudkip de struik te tackelen. "Nee, wacht!" Riep Levy. Het enige wat levy nu zou willen weten was wat mudkip geraakt zou kunnen hebben.

Opnieuw kwamen er geluiden uit de mond van het mens. De Mudkip scheen er deze keer echter niet op te reageren. Sterker nog, de Mudkip scheen zich te concentreren op de struik waar hij in zat. Terwijl de Mudkip behoedzaam in zijn richting liep, liet het mens meer geluiden horen. Kenpa kneep zijn ogen samen tot twee spleetjes, wachtend op wat de Mudkip zou doen. Terwijl hij eerst nog had gehoopt dat de Mudkip hem niet op had gemerkt, was deze hoop voorbij op het moment dat de Mudkip recht op hem af sprong, in de hoop hem te kunnen raken met iets waarvan hij gokte dat het een Tackle aanval was. Hij kruiste zijn twee armen als een schild voor zijn lichaam, om op deze manier de aanval te blokkeren. Terwijl hij geen schade op had gelopen, was hij enkele meters achteruit gedwongen, waardoor hij nu uit te beschutting van de struiken was. “Hmpf!” snoof hij. Hij ging lichtjes door zijn knieën, en nam een verdedigende houding aan. Dang it. Als hij dat mens had verstaan, dan had hij de aanval van de Mudkip vast en zeker aan horen komen. Hij spreidde zijn armen, en verlengde de messen aan de uiteinden van zijn armen. Die Mudkip wilde dus een gevecht, eh? Wel, hij kon een gevecht krijgen. Hij zette zich af van de grond, en sprintte op de Mudkip af, met zijn linker arm als een lans naar voren gestoken.

Verrast keek Levy naar de struiken. Hij nam een kijkje dichterbij, maar er schoot een Pawniard uit. "Wat is dat voor poké-" Levy had geen tijd meer om zijn pokédex te pakken, want hij was in het midden van een gevecht beland. "Die ziet er wel heel sterk uit. Kun je hem aan, mudkip?" Vroeg Levy aan hem. Mudkip knikte fel en ging op de pawniard af. Hij had zijn linker arm als een lans naar voren gestoken, zo te zien. "Water-gu" Riep Levy nog. Maar het was al te laat. Mudkip werd hard geraakt door de lans van de pawniard. "Dit laten we niet op ons zitten..Mudkip, doe het opnieuw! En deze keer met volle kracht, komop!" Riep hij naar hem. "Muuudkiiip*!" Riep Mudkip en hij vuurde zijn water gun af. Mudkip ging weer in positie staan en wachtte af of de aanval raak was.



*Hier gaat ie!!

Na de mudkip geraakt te hebben, sprong Kenpa achteruit, om op deze manier een afstand te maken tussen hem en zijn tegenstander die groot genoeg was om aanvallen aan te kunnen zien komen, maar dichtbij genoeg om snel aan te kunnen vallen. De geluiden die het mens maakte wisten hem niet af te leiden, maar irriteerden hem enkel. Terwijl hij een defensieve houding aannam, keek hij toe hoe de Mudkip zichzelf herstelde van zijn aanval. Natuurlijk zou het verstandiger zijn geweest om meteen weer in de aanval te gaan, maar er was echter een klein probleempje. Hij wist vrijwel niets van zijn vijand af, behalve dat zijn eigenaar een mens was. Observeren leek hem daardoor het slimste. Tot hij wist hoe de Mudkip te werk ging, in ieder geval. De Mudkip opende zijn mond, en spoot een straal water die hij wist te herkennen als waterpistool op zich af. Hij hield zijn twee armen opnieuw als een schild voor zich. Het was echter niet genoeg, waardoor hij achteruit werd geworpen door de kracht van het waterpistool, en hij tot stilstand kwam door het raken van een boom. Goed dan. Met beide benen zette hij zich af van de boom, om vervolgens op volle snelheid op de Mudkip af te stormen. In plaats van recht op hem af te gaan, echter, schoot hij naar de rechter kant van de Mudkip, om daar vervolgens te verdwijnen, en aan zijn andere kant weer te voorschijn te komen, zoals het hoorde bij een fatsoenlijke Faint Attack. Hij trok zijn rechter arm naar achteren, en stootte hem vervolgens naar voren, in een poging de Mudkip er mee te doorboren.

"Goedzo mudkip!" Levy keek blij naar mudkip, die de wilde Pawniard geraakt had. "En dan nu de-" Levy keek om zich heen. Pawniard kwam al met volle snelheid op de mudkip af, maar hij was ook meteen verdwenen. "Blijf staan mudkip! Laten we je mud slap gebruiken!" Riep Levy. Mudkip bleef gefocust staan, maar opeens kwam de pawniard van de rechterkant tevoorschijn. De pawniard trok zin rechter arm naar achteren, en stootte die toen naar voren. Hij deed dus een poging om mudkip te doorboren. "Dat gaat niet door! Mudkip, mud slap!" Riep hij. Mudkip had genoeg tijd om te reageren, en gebruikte mud slap recht voordat de pawniard bij mudkip was. Pawniard sneed met zijn faint attack langs de linker kant van mudkip, en die zakte in elkaar. Dapper probeerde mudkip weer op te staan. Levy en mudkip hoopte dat de pawniard schade had of misschien wat verblind was door de mud slap. "Mud kip draai om richting pawniard, en dan water gun!" Riep Levy. Mudkip vuurde een water gun van veraf naar de pawniard toe.

Terwijl zijn aanval de Mudkip raakte, voelde hij hoe hij in zijn gezicht werd geraakt door een vadsige klodder modder. Wat..? Onhandig schudde hij met zijn hoofd, in een poging zijn zicht meer terug te kunnen krijgen. Bah, wat goor. Het mens riep weer iets, waardoor Kenpa er van uit ging dat de Mudkip weer een aanval uit zou voeren. Hij draaide zich nog om, om hierbij volop in zijn gezicht te worden geraakt door een Water Pistool. Oh, perfect. Ook dat nog. Wel, het had in ieder geval de modder weer weggespoeld. Naïef mens. Had hij niet kunnen voorzien dat de modder weggespoeld zou worden door het water? Wel, daar was het nu in ieder geval te laat voor. “Genoeg!” snoof hij. Hij sprintte weer op de Mudkip af, om hierbij vlak voor de pokémon in de lucht te springen. Hij richtte zijn twee armen als gigantische naalden op de Mudkip, en was van plan om een simpele manier van aanvallen te gebruiken; door hem te pletten. Iets wat natuurlijk veel effectiever was als er twee messen op je buik zaten. “Pak aan!” riep hij uit, zich klaar makend voor een mogelijke klap.

Kevy zag hoe de Pawniard werd geraakt door mud slap. Hierdoor kregen Levy en mudkip weer wat zelfvertrouwen erbij. "Goedzo!" Zei Levy toen hij zag dat ook water gun raak was. Helaas was de modder nu wel van de pawniard's gezicht af gedropen.. "Geeft niet, we gaan gewoon door! Een beetje modder zou ons toch niet naar de overwinning helpen!" Riep hij. Mudkip knikte. Opeens richtte de Pawniard zijn twee naalden op de mudkip. "Mudkip doe je..?" Levy was even radeloos. De pawniard sprong vlak voor mudkip in de lucht. Levy kon het niet aanzien. "Mudkip, spuit naar boven!" Riep hij nog. Mudkip spoot een water gun omhoog naar de pawniard. Of het zou de damage minderen, of hij zou de pawniard met water gun wegblazen. Het lag er aan hoe groot de wilskracht van de pawniard zou zijn. Zou de water gun raak zijn? Levy keek toe naar wat er gebeurde.

(Jij mag deze keer bepalen of mijn aanval raak is Want als water gun mislukt raakt die van jouw zowiezo.)