Met een kam gaat hij door zijn groene haren. Hij mag dan altijd wel een pet op hebben, dat wilt niet zeggen dat hij zijn haar moet verwaarlozen. Een paar keer gaat hij er nog door voor dat hij de kam in zijn rugzak weg steekt en zijn pet weer boven haalt en die op zijn hoofd zet. Vandaag was het zo ver. De dag waar hij lang over heeft nagedacht. Lang heeft hij getwijfeld of hij het nu wel of niet zou doen maar uiteindelijk heeft hij besloten om het te doen. Zijn beste vriend deed het ook en alle brieven die hij van hem heeft gekregen heeft hem de knoop doen doorhakken. Vandaag zal hij zijn eerste pokémon halen waar hij mee zal trainen tot ze de sterkste van alle trainers worden. natuurlijk moet je dan niet alleen trainen. Het gaat niet allemaal om brute kracht of verdedeging maar ook om vriendschap en vertrouwen. Dat is iets dat een heel grote rol speelt. daarom heeft hij ook nog niet gekozen welke pokémon hij zou uitkiezen van al de starters. Het hangt er vanaf tot welke hij zich voelt aangetrokken. Als hij dat dan éénmaal weet is zijn keuze snel gemaakt. Zijn handen steekt hij in zijn zakken en zijn blik richt hij op de blauwe lucht waar hier en daar wat wolken zweven. Hij heeft zich vaak afgevraagd hoe het moet zijn om op de wolken te kunnen wandelen maar als hij die vraag dan stelde kreeg hij meestal als antwoord dat je dan naar beneden zou vallen. Een dommer antwoord dan dat heeft hij werkelijk nog nooit gehoord, maar dan echt nog nooit. Eindelijk komt hij in Sereno Town aan. hij heeft een heel eind afgelegd om hier te geraken maar uiteindelijk is hij er dan toch geraakt. Hij moet zich voor niets haasten en dat doet hij niet. Het lab komt al in beeld. het is net zoals hij zich had ingebeeld.

Twijfelend blijft hij voor het Lab staan. Heel de reis naar hier is hij er zo zeker over geweest maar nu dat het zo ver is twijfelt hij weer. Wat als hij de verkeerde keuze maakt? Dat de pokémon die hij nu gaat kiezen helemaal niet de goede pokemon voor hem is. "Nee, zo mag ik niet beginnen denken." egt hij zeker. Met zijn vuist klopt hij in zijn hand voordat hij naar binnen gaat. Rustig kijkt hij om zich heen. verschillende mensen zijn hier aan het werken en hebben zelf geen oog voor hem. Het zal vast geen probleem zijn om verder te wandelen dus doet hij dat maar gewoon. Hier ergens zou die Professor toch moeten zijn normaal gezien? "Travis?" Bij het horen van zijn naam kijkt hij over zijn schouder naar achter. Een vrouw die ouder is dan hem komt aanwandelen. Een vriendelijke glimlach staat op haar gezicht. Aan haar kleren en alles te zien moet zij de professor zijn. "Heu...ja? dat ben ik?" Zegt hij omdat hij niet goed weet wat hij ander zou moeten zeggen. Twee meter achter hem blijft de Professor staan en hij draait zich naar haar om. "Ik ben Professor Feo, maar dat wist je vast al. Ik had van iemand gehoord dat je naar hier zou komen." door haar vriendelijke stem ontspant zijn lichaam wat en met een rustige glimlach knikt hij even kort. "Inderdaad, ik kom hier voor mijn pokémon, maar dat had u vast wel al geraden." De Professor knikt even en doet daarna het teken dat hij mag volgen. Ze gaat richting een andere ruimte en hij volgt haar rustig. Eenmaal in de ruimte ziet hij verschillende pokémon. Allemaal starters, van een charmandar naar een Piplup. "Dit gaat nog moeilijk worden." Mompelt hij. Zijn duim houd hij tegen zijn lippen, iets dat hij bijna altijd doet als hij aan het nadenken is. Allemaal hebben ze een andere karakter maar toch valt zijn blik op een knorrige Torchic die de Piplup bij zich wegjaagt. Misschien is het niet het beste idee om een knorrige pokémon te kiezen maar die Torchic spreekt hem nu eenmaal na. Toch blijft hij nog even staan. Hij zet zich zelfs neer op de grond en onderzoekend kijkt hij ze allemaal aan. Nee, hij gaat het bij de Torchic houden. Het liefst zou hij een Charmandar hebben van wegen zijn evoluties maar die spreekt hem nu toch niet echt meer aan. "Het word Torchic." De professor lijkt verbaast om zijn beslissing maar toch komt er terug een glimlach op haar gezicht en ze knikt even kort. "De knorrige Torchic voor meneer dus." Zeg glimlacht terwijl ze er een pokébal bij pakt die ze richt op de Torchic die er daarna met een rode gloed in verdwijnt. Ze overhandigt hem de pokébal. "wil je hem nog een naam geven? Dat is de gebruikelijke vraag maar hij schud alleen maar zijn hoofd. Nee, hij wilt niet dat de Torchic een naam krijgt. Gewoon Torchic is voor hem goed genoeg. Ook krijgt hij nog een pokédex en natuurlijk nog 5 pokébals. Even knikt hij kort als een bedankje en de professor knikt terug. Met de pokebals en de pokedex in zijn rugzak gaat hij weer naar buiten. De pokébal houd hij in zijn handen. Zo, vanaf vandaag heeft hij ook een pokémon en kan zijn avontuur ook beginnen!